ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರು ಜೀ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿದರು 'ಹೇ, ಇದು ನಿಮಗೆ ಸಂಭವಿಸಿದ್ದು ನೀವು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು, ಈಗ ನೀವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದುತ್ತೀರಿ; ಆಗ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಬಂದು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದಾಗ ಗುರುಗಳು ಅದೇ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು, ‘ನೀನು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತಳು, ಈಗಲಾದರೂ ಹೆಂಗಸರೊಂದಿಗೆ ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸಬೇಕು ಎಂದು ನಿನಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನು ಬಂದು, "ಗುರುದೇವ, ನಾನು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟಶಾಲಿ, ಏಕೆಂದರೆ ನೀವು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀರಿ" ಎಂದು ಗುರುಗಳು ಅವನಿಗೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವನನ್ನು ಕಪಾಳಮೋಕ್ಷ ಮಾಡಿದರು, ಶಿಷ್ಯನು ಸಂತೋಷದಿಂದ ನೃತ್ಯ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.
ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಗುರುಗಳ ಕಪಾಳಮೋಕ್ಷದಿಂದ ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ 'ತಾನು' ಮತ್ತು 'ಗುರು' ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಲ್ಲ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡ. ಅಲ್ಲಿ ‘ದ್ವಂದ್ವ’ ಇಲ್ಲ. ನದಿಯು ಒಂದು ಸ್ಥಳದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಹರಿಯುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಸಾಗರವು ತನ್ನೊಳಗೆ ಹರಿಯುತ್ತದೆ. ಅಂತೆಯೇ, ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ, ಗುರು ಪೂರ್ಣಿಮೆಯ ದಿನವು ಅವನ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಯ ದಿನವಾಗಿದೆ.
ಗುರುವು ದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆಯೇ ಹೊರತು ವಿದ್ಯೆಯಲ್ಲ
ಶಿಕ್ಷಕನು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಆದರೆ 'ಗುರು' ದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಗುರುಗಳು ನಿಮಗೆ ಮಾಹಿತಿಯಿಂದ ತುಂಬುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಅವರು ನಿಮ್ಮೊಳಗಿನ ಜೀವಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಗುರುವಿನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮ ದೇಹದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಣವೂ ಜೀವಂತವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನೇ ದೀಕ್ಷೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ದೀಕ್ಷೆ ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುವುದಲ್ಲ, 'ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಶಿಖರ'ವನ್ನು ನೀಡುವುದು ಎಂದರ್ಥ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ವಿವೇಕವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸ್ವಾಭಾವಿಕತೆ ಅರಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಹರಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ಅಪೂರ್ಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದಾಗ, ನಾವು ಅಂತರ್ಮುಖಿಗಳಾಗಿ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಶಾಂತವಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಿವೇಕ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಬರುತ್ತದೆ; ಅದುವೇ ‘ಗುರುತತ್ತ್ವ’.
ಗುರು ಮತ್ತು ಜೀವವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ
ನಮ್ಮ ಜೀವನವೇ ಗುರುತತ್ತ್ವ. ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಿರಿ. ನೀವು ಮಾಡಿದ ಸರಿ ಅಥವಾ ತಪ್ಪು ಏನೇ ಇರಲಿ, ಜೀವನವು ಆ ಅನುಭವಗಳಿಂದ ನಿಮಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಕಲಿಸಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಿಂದ ನೀವು ಕಲಿಯದಿದ್ದರೆ, ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಗುರುವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಥ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ನೋಡಿ ಮತ್ತು ಜೀವನವು ನಿಮಗೆ ನೀಡಿದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ.
ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಚಂದ್ರನೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿದೆ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನ ತುಂಬಿದಾಗ ಗುರು ಪೂರ್ಣಿಮೆ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ, ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಕತ್ತಲೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಬರುತ್ತದೆ.
ಪಡೆದದ್ದನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ ದಿನವೇ ಗುರು ಪೂರ್ಣಿಮೆ
ಅನೇಕ ಬಾರಿ ನಾವು ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಗೆ ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸುತ್ತೇವೆ, ಆಸೆಗಳ ಓಟದಲ್ಲಿ ಓಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅಗೌರವಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ. ಕೊಡುವವರು ನಿಮಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ನಿಮಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ನಿಮಗೆ ಅನೇಕ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ, ನೀವು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಳಸಿದಾಗ, ನೀವು ಹೆಚ್ಚು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತೀರಿ. ನಿಮಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ, ಆರೋಪ ಮಾಡಲು ಅಥವಾ ದೂರು ನೀಡಲು ನಿಮ್ಮ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಬಳಸಬೇಡಿ, ಅದನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಿ. ನೀವು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಬಲವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಂತರ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ; ಹೀಗೆ ಏನೇನು ಸಿಕ್ಕರೂ ಸಮಾಜ ಸೇವೆಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ದೇವರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು ದೇವರನ್ನು ಪೂಜಿಸುವುದು. ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದು ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ತರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ನೀವು ಅರಿತಾಗ, ಕೃತಜ್ಞತೆ, ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಗಳು ಸಹಜವಾಗಿ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಗೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ.
ಎದ್ದೇಳಿ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮಾಧುರ್ಯ, ನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಇದೆ ಎಂದು ನೋಡಿ. ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆಯೋ, ನಾವು ಅದನ್ನು ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲೂ ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಅದು ನಮ್ಮಿಂದ ಇತರ ಜನರಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬದುಕಿದ ಎಲ್ಲಾ ಸಂತರು, ಸಂತರು ಮತ್ತು ಪ್ರವಾದಿಗಳು; ಮುಂದೆಯೂ ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ನಡೆಯಲಿವೆ ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ಕುಳಿತಿರುವ ಜ್ಞಾನಿ, ಬುದ್ಧ, ಗುರು; ಇರುವ ಎಲ್ಲದರೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತಿಳಿಯುವುದೇ ಗುರು ಪೂರ್ಣಿಮೆಯ ಸಂದೇಶ.